Van kerk tot supermarkt

V Kerkgebouw

De hevige beschietingen van de Duitsers, vanaf de andere kant van de Maas, brachten veel ellende voor de Cuijkenaren. Maar ook de vele gebouwen moesten het ontgelden, zo ook de Martinuskerk. De vernielingen waren zo erg, dat de erediensten niet meer in de kerk konden plaatsvinden. Men was genoodzaakt uit te wijken naar een andere ruimte.

Het gebouw van de Boerenbond, dat toch al voor een groot deel leegstond, kwam in beeld. Een leegstaande loods van het gebouw werd ingericht voor het houden van de erediensten.

Er moesten overigens nogal wat aanpassingen plaatsvinden. Zo werd de biechtstoel ingericht in de hal van het gebouw. Waar voorheen een loket was en bonnen werden afgegeven, zat nu de priester om de biecht af te nemen.
Vanaf september 1944 tot half mei 1945 vonden alle erediensten in dit gebouw plaats.
Een plaquette, die was aangebracht op de buitenkant van het gebouw, herinnerde nog aan deze periode.
Ook de geallieerden maakten in die tijd nog gebruik van het gebouw. Op de begane grond was een keuken ingericht voor de soldaten. Zij waren op de eerste verdieping ingekwartierd, hier werden ook films gedraaid. De uitkijkpost was op de 3e verdieping.
De munitieopslagplaats was in de lege kunstmestloods ondergebracht.

In 1980, na restauratie van de Martinuskerk, is deze plaquette ingemetseld in het portaal van deze kerk.

In de jaren vijftig werd vóór het boerenbondsgebouw een rustaltaar aangebracht.
Dit altaar werd gebruikt op 15 augustus de feestdag van
Maria ten hemelopneming. De processie trok dan door Cuijk en hield bij het rustaltaar een gebedsdienst.

VI Periode van verval

Nadat de activiteiten van de boerenbond in 1966 waren gestaakt, raakte het gebouw in verval. Meer dan veertien jaar heeft het gebouw leeggestaan alvorens tot sloop werd overgegaan. In die tijd zijn er diverse plannen ontwikkeld om het gebouw een goede functie te geven.
Zo zijn er plannen geweest om er een garage in te vestigen.
Ook zijn er ideeën ontwikkeld om er alleenstaanden of gastarbeiders te huisvesten.
Een serieuze poging is gedaan door Smit transformatorenfabriek uit Nijmegen. Dit bedrijf had het pand gekocht en wilde er een dependance in vestigen.
Het ene na het andere voorstel werd bij de gemeente ingediend en er werd veel overleg gepleegd. Men kwam echter niet tot een besluit. De vereiste vergunningen konden niet worden afgegeven.

In 1975 komt supermarkteigenaar Minten in beeld.
Minten had op dat moment een supermarkt aan het Vorstendom.
Hij wilde meer ruimte voor zijn activiteiten, ook de parkeerproblemen bij zijn supermarkt waren groot.
Hij kocht het CHV-pand van de Nijmeegse ondernemer Smit.
De gemeente had wel oren naar de plannen van Minten, hiermee zou er ook een eind komen aan de parkeerproblemen aan het Vorstendom. Bovendien werd de gemeente verlost van de bouwval aan het spoor. Het bestemmingsplan werd rap gewijzigd van industrieterrein in winkelgebied
en Minten kon aan de slag.

Ondertussen was het gebouw een grote bouwval geworden, een lelijke puist.
Was eerder eind negentiende eeuw de reiziger komende vanuit Beers nog verwend met een mooi uitzicht op het dorp Cuijk, nu moest hij constateren dat het verval van Cuijk al bij de spoorwegovergang had toegeslagen. (En dat hebben we onlangs nog een keer mee mogen maken met het oude pand van Smulders.)

Om tegen dit verval te protesteren werden allerlei teksten op de voorzijde van het gebouw gekalkt o.a. ook de benaming 'rattenhuis'.

Sloop NCB gebouw

In 1979 kreeg een bedrijf uit Helmond de opdracht het gehele complex te slopen. Overigens nog geen eenvoudige taak, aangezien in het pakhuis een viertal betonnen silo’s waren aangebracht, die een stootje konden verdragen.
Normale sloop van deze silo’s zou veel tijd vergen. Daarom werd er toestemming gevraagd om springstof te gebruiken. Daarbij waren natuurlijk de veiligheidsmaatregelen, voor publiek en omgeving, van groot belang.

Op zaterdag 8 april 1979 werden de aangebrachte explosieven tot ontploffing gebracht.
Daarna heeft het nog enige tijd geduurd voordat alle gebouwen en funderingen door het slopersbedrijf waren verwijderd.

VI-2 De supermarkt(en)

De plannen van Minten omvatten een winkelruimte met magazijn en opslagplaats van 2500 m2. Achter het gebouw een parkeerplaats voor 70 auto’s. Door het overlijden van de heer Minten in 1979 is het bedrijf overgedragen aan Beerkens Supermarkten BV.

De nieuwbouw werd in 1980 afgerond zodat in dat jaar begonnen kon worden met de inrichting. Ook de opening vond nog in dat jaar plaats, door de weduwe van Minten.

Het supermarktbedrijf is nadien nog een aantal keren in andere handen overgegaan.
Via Groenewoud supermarkten (1982) en Konmar kwam het gebouw uiteindelijk in handen van Albert Heijn. Voorlopig de laatste economische activiteit op deze plek, de entree van Cuijk.