van kerk tot supermarkt
“De stenen kisten met al die mensen, de hoge steenspleten, die er dooreen kronkelen als lange rivieren, het geraas en getier, de zwarte rook en het zand dat er boven zweeft, zonder een enkele boom, zonder een plekje blauwe lucht, zonder wolken - dat alles te samen noemen de Papalagi stad. De stad is zijn schepping, waarop hij buitengewoon trots is. Er wonen daar mensen, die nooit een boom, nooit een bos gezien hebben, nooit de blote hemel, nooit de grote geest van aangezicht tot aangezicht hebben aanschouwd, mensen die leven als de kruipende dieren in de lagunen, die onder de koraalriffen huizen, hoewel die beesten tenminste nog door het frisse zeewater worden omspoeld en de zon met haar warme mond nog tot hen door dringt.” Aldus Tuiavii, een bewoner van Samoa, die begin vorige eeuw een rondreis maakte door Europa.
Gelukkig is Cuijk geen stad (meer). Het laatste verdiepingsvenster over de ‘stadspoort’ van Cuijk, van noodkerk tot supermarkt.
Moderne Tijd – de stadspoort van Cuijk – van kerk tot supermarkt