Bezetter en bevrijder bespied
Wij kunnen het ons niet voorstellen hoe het is in een oorlogsgebied te leven. Geschiedenisboeken beschrijven doorgaans de gebeurtenissen abstract; aantallen doden en gewonden, opmars van het leger, successen en verliezen etc. Maar hoe vergaat het de 'gewone man en vrouw'? Hoe komen die de oorlog, of beter, de dag door? Het aantal personen dat de Tweede Wereldoorlog meegemaakt heeft en er nog over kan vertellen neemt zienderogen af.
Zo af en toe stuit je op een juweelte; een dagboek of brieven uit de oorlog. Antoon van den Berg, wonende op het Hagelkruis in Cuijk, heeft de laatste dagen van de oorlog in zijn eigen woorden , met spelfouten en al, vastgelegd. Een oorlogsdagboek geschreven door een persoon die het overkomt. Zijn verslag van die menselijke catastrofe is nuchter en met aandacht voor de dagelijkse bezigheden. Leven en oorlog lopen door elkaar! Zijn verhaal lezende besef je eens te meer dat de mens een oerdrang heeft tot overleven, om er in iedere omstandigheid maar weer iets van te maken. Sinterklaas wordt gevierd en zoals Antoon schrijft op 27 december 1944: ”Zoo zachtjes aan wend men aan alles, ook aan 't levensgevaarlijke”.
De aftocht van de Duitser en de intocht van de bevrijder, door Antoon van den Berg.
Moderne Tijd - Cuijk 40-45 - Bezetter en bevrijder bespied